طراحی لیبل به ارائه اطلاعات کلی خلاصه نمی شود و به فنون و مهارت های خاصی نیاز دارد، هنر طراحی لیبل، نه تنها باید منحصر به فرد باشد، بلکه در عین خلاقیت، با استفاده از روش های معمول، نمایی جدید و ابتکاری و متناسب را به نمایش بگذارد.
دو روش معمول برای طراحی لیبل، استفاده از تکنیک مینیمالیستی و نیز ماکسیمالیستی است. هر دوی این روش ها، نتایج خوبی در بر داشته و محبوب هستند. اثر گذاری این دو نوع طراحی لیبل، در نظر مشتریان، معمولا مثبت است اما انتخاب یکی از این دو، برای استفاده در طراحی بسته بندی و یا طراحی جعبه، باید با هشیاری و به تناسب انجام شود. انتخاب اشتباه میان این دو روش، نه تنها از تاثیر آن می کاهد بلکه حتی ممکن است، موجب جلوه بد بصری شده و نشانه ای از بد سلیقگی باشد.
اما برای اینکه بدانیم کدام یکی از دو روش حداقل گرایی و حداکثرگرایی را برای طراحی لیبل محصولات مختلف، استفاده نماییم، باید کمی بیشتر با این دو آشنا شویم.
طراحی لیبل به روش مینیمالیسم یا ماکسیمالیسم؟
هر دو نوع طراحی لیبل مینیمالی و ماکسیمالی، نقاط ضعف و نقاط قوتی دارند که معیاری برای انتخاب درست آن ها را فراهم می کند. هر یک از این دو روش، موافقان و مخالفان خود را دارند اما نمی توان به طور مطلق یکی از آن ها را همیشه به دیگری برتر دانست و یا یکی را کلا حذف نمود.
طراحی لیبل در موجزترین بیان
شاید این مطلب را نیز بپسندید : ایده های خلاقانه در طراحی لیبل مواد غذایی
طراحی لیبل مفید و مختصر و منحصر به فرد به شیوه حداقل گرایی
بسته به مارک تجاری خود و نیز نوع محصولی که ارائه می دهید، می توانید برای طراحی لیبل آن، از حداقل اطلاعات جامع و مفید با عناصر گرافیکی، یک معرفی درخشان و ماندگار و البته اغواگرانه برای مخاطب به نمایش گذاشت، به نظر می رسد که استفاده از مینیمالیسم برای طراحی لیبل و یا طراحی لوگو، سخت باشد، خلاصه کردن اطلاعات مورد نیاز به نمایی متشکل از متن و تصویر در موجزترین حالت با تاکید بر نکات مهم و لازم، به مهارت بالایی احتیاج دارد.
کاربرد هنر مینیمالیسم
هنر مینیمالیسم برای معماری، ادبیات، نقاشی، تئاتر، و تمام جنبه های هنری بصری و غیر بصری، کاربرد دارد و یکی از موثرترین شیوه های خلق اثر در جهان مدرن است. تناسب مینیمالیسم با زندگی مدرن بشری، به اقتضای سرعت بالای زندگی در قرن بیست و یک همراه با ضیق وقت، می باشد. انسان عصر سرعت، می خواهد در کوتاه ترین زمان، بهترین و جامع ترین برداشت و برآورد را به دست آورد، به همین دلیل ارائه های طولانی و مفصل، غالبا حوصله سر بر بوده و نه تنها موجب کفایت اطلاع رسانی نمی شود بلکه به واسطه حوصله سر بر شدن مفاهیم، ذهن مخاطب دچار پرش شده و بسیاری از اطلاعات دریافتی را نادیده می گیرد.
پس عملا برای ماندگار شدن و البته پررنگ تر جلوه نمودن در ذهن بشر امروز که در معرض هجمه اطلاعات متنوع قرار دارد و گزینه های تحت انتخابش بسیار گسترده و گوناگون است، مستلزم خلاصه نگاری با رعایت تکنیک های هنری، مهندسی ارائه مطلب و خلاقیت در تولید محتوای کم حجم اما مفید است.
مختصر و مفید اما خلاقانه و درخشان
مسلما یکی از نقاط ضعف این فن، بسته بودن دست طراح در ذکر اطلاعات است، محدودیت ارائه مطلب، هم برای طراح و هم برای مخاطب، سردرگم کننده می شود.
شاید این مطلب را نیز بپسندید : اشتباهات مهلک در طراحی لیبل مواد غذایی
بیشترین در حداقل!
ایده مینیمالیسم، برگرفته از این ذهنیت است که می توان در حداقل ها، بیشترین مفهوم را منتقل کرد. شاید بتوان ضرب المثل مشت نمونه خروار است را تا حد زیادی با معنای مینیمالیسم، تطابق داد.
ارائه مطلب در یک حجم محدود، موجب درخشش بیشتر شده و نظر مخاطب را جلب می کند این حداقلی در خلق اثر، تمرکز مخاطب را افزایش داده و کنجکاوی او را در کشف ابعاد پنهان و بیشتر در اثر، برمی انگیزد و این راهی می شود که علاوه بر درک مطلب و مفهوم مورد نظر خالق اثر، خودش نیز در خلق ابعادی تازه در مفاهیم پنهان آن، شریک شده و آن را مطابق با برداشت و نگاه خود تغییر دهد، اصولا سیالیتی که در هنر و شعر نهفته است و مایه اصلی تفاوت این دو را با دیگر ارکان ارائه محتوا، تشکیل می دهد، همین اختصار در بیان است.
مینیمالیسم یک فلسفه هنری است، استفاده از این فلسفه هنری در طراحی لیبل، طعم شعرگونه ای به یک مارک تجاری می بخشد، گویا در فروشگاه، به جای محصولات موجود در قفسه، به قاب خیال انگیز و هنری یک اثر هنری می نگرید و این حس خاص که ناشی از مینیمال است، معنای خرید را دگرگون می سازد و به جهان خاکستری مصرف گرایی، رنگ و لعاب زیبایی می بخشد.
هنر تبلیغات
بازدیدها: 41
دیدگاه ها